KLIK HIER VOOR INFORMATIE
OVER DE SITE

GEZONDHEIDSTIPS

ERVARINGEN EN INZICHTEN

CLICK HERE FOR
THE PARENT SITE
and SITE SEARCH



Koorts (en de rillingen die zich hierbij kunnen voordoen)

Wanneer men bij zichzelf koude rillingen bemerkt, heeft men allicht koorts. Koorts is een situatie waarbij het eigen lichaam alles in het werk stelt om zich te ontdoen van ziekteverwekkende bacteriën of virussen. Bijvoorbeeld bij de ziekte die door medici influenza wordt genoemd, maar die in de volksmond als griep bekend staat. Koorts is een gezondheidsgesteldheid die men eigenlijk niet zou moeten onderdrukken, omdat dit een proces is wat door het lichaam in werking wordt gesteld om de eigen gezondheid te doen bevorderen. Zolang de koorts niet al te hoog oploopt, kan het geen kwaad. En men zal de koorts dan dus eigenlijk zijn werk moeten laten doen. Dat wil zeggen: zolang die koorts maar niet na chemotherapie is opgetreden. Want als dát het geval is, is de situatie voor de betreffende patiënt veel ernstiger.

Koorts die na chemotherapie optreedt, staat bekend als 'neutropene koorts' . Ofwel : 'neutropenie'. De leukopenie die daarbij optreedt, veroorzaakt dat de weerstand tegen bacteriën en virussen ernstig is verstoord. Hierdoor is de kans op een besmetting met bacteriën en virussen vergroot. En daardoor kan men zich rillerig en/of koortsig gaan voelen. De plotselinge beleving van koude rillingen welke zich tijdens een chemotherapie-behandeling kan voordoen, kan dus op neutropene koorts wijzen. Als die vorm van koorts zich voordoet, moet men zo weing mogelijk met ziektekiemen van andere mensen in contact komen. In het ziekenhuis is dat in de praktijk wel enigszins te realiseren, hoewel dat natuurlijk niet eenvoudig zal zijn. Zolang men als patiënt nog aan koorts lijdt en zolang niet uit bloedonderzoek is gebleken dat het aantal witte bloedcellen stijgt, zal die zorg met de grootst mogelijke zorgvuldigheid moeten worden verleend. Zonder dat men chemotherapie ondergaat, is het vóórkomen van rillingen bij patiënten met koorts overigens heel normaal, dit omdat dat net als hoofdpijn, zweten, en een verhoogde lichaamstemperatuur, een normaal symptoom is van koorts. Het is overigens goed zich te realiseren dat ook orale chemotherapie tot plotselinge koude rillingen kan leiden. Die vorm van chemotherapie hoeft niet noodzakelijkerwijze altijd in het ziekenhuis plaats te vinden.

Hoewel koorts een min of meer normale functie van het lichaam is, zijn er dus omstandigheden waarbij er sprake is van koorts waarmee men terdege dient op te letten. Dat is niet alleen het geval bij mensen die chemotherapie ondergaan, maar ook bij mensen van nog vrij jonge leeftijd die in het geheel geen chemotherapie ondergaan. Bij kinderen loopt de lichaamstemperatuur normaliter veel sneller op dan bij volwassen mensen. Dat wordt gauw vergeten. Een ziek kind moet men dan ook goed in de gaten houden bij eventuele ziekte. Bij koortsige kinderen ziet men vaak signalen van een min of meer verlaagd bewustzijn. En ze drinken algauw veel te weinig. Dat is dus oppassen geblazen. Een koortsig kind ziet er vaak ook wat ijselijk uit. Dat komt vooral door de vorm van ademhaling die men bij hen gewaar kan worden. Dat wil zeggen een snelle ademhaling die steunend en kreunend overkomt en waarbij de neusvleugels wijd zijn opengesperd. Merkwaardigerwijze ademen koortsige kinderen vaak met gebruikmaking van de gehele borstkas. Ze hebben zichtbaar moeite met ademhalen. Ook huilen deze kinderen vaak op een wijze die de ouders erg verontrust. Dat wil zeggen een wijze van huilen die min of meer klagelijk overkomt, of die erg zwak is of juist luid en gillend van aard is. Koortsige kinderen kunnen er ook opvallend bleek; blauw en gemarmerd uitzien. Koortsige kinderen die een half jaar tot drie jaar oud zijn, kunnen óók een koortsstuip krijgen. Van het ene op het andere moment kan zich dat voordoen. Dat heeft vervelend genoeg wel iets weg van een aanval van epilepsie. Maar een koortsstuip is meestal veel minder ernstig van aard dan een echte aanval van epilepsie.

Over het algemeen is het beslist noodzakelijk een arts te raadplegen als de rectaal opgemeten lichaamstemperatuur bij mensen van allerlei leeftijdscategorieën oploopt tot 42 ºC of meer. Dat geldt met name voor mensen die de kindertijd reeds achter zich hebben gelaten.

Wanneer mensen koorts hebben, noemt men dat vaak koude koorts. Die benaming heeft naar alle waarschijnlijkheid te maken met het gegeven dat mensen bij oplopende koorts een koud gevoel krijgen. Dit dus in tegenstelling tot het feit dat de lichaamstemperatuur dan stijgt (koude koorts heeft overigens niets van doen met hypothermie). Door het koude gevoel hebben koortsige mensen vanzelfsprekend de neiging om zich warm toe te dekken. Artsen hebben evenwel een goede reden om dat af te keuren. Dat heeft te maken met het feit dat de lichaamstemperatuur bij koortsige kinderen erg kan oplopen. Door kinderen minder warm aan te kleden en toe te dekken hopen zij de stijging van de lichaamstemperatuur te kunnen beheersen. Maar het wordt door de patiënt als ongenaam ervaren wanneer deze dat niet zou kunnen gaan doen. En het gevaar van het oplopen van een longonsteking lijkt onder die omstandigheden ook beslist niet denkbeeldig te zijn.

Mochten koortsige mensen te maken krijgen met een stijve nek, dan is het zaak om met grote spoed doktershulp in te roepen. Vooral als zij in die situatie niet in staat zijn om het hoofd naar voren te buigen (richting de borstkas). Dit omdat dat wel eens met meningitis te maken zou kunnen hebben.

Eén van de grote voordelen van het hebben van koorts is, dat men daardoor mogelijk van eventuele (in het bloed circulerende) kankercellen lijkt te kunnen worden verlost. Koorts lijkt namelijk niet alleen een natuurlijke bescherming tegen infecties te zijn, maar ook tegen kankercellen. Wat precies de potentie is van dat veronderstelde gegeven, is helaas niet goed duidelijk. Maar er zijn wel degelijk redenen op te noemen die er aan doen denken dat de verhoogde lichaamstemperatuur waarmee koorts gepaard gaat niet alleen letaal is voor eventuele in het bloed vóórkomende ziektekiemen, maar ook voor daarin vóórkomende kankercellen.

Vóór u besluit om een tip (die op deze website staat vermeld) te gaan opvolgen, dient u eerst de veiligheidsadviezen te lezen. Klik daarvoor op deze link.